دل

دلم واسه دلی که عاشق تو بود حتماً تنگ میشه. یه حسی تو من اصرار داره که زودتر پست «و قائم به ماه نرسید» رو بنویسم. اما من بدم میاد از اون پست. چون سراسر اشک و حسرتم میشه. من از این هدیه ها بیزار میشم. اینا داغی میشن واسه دلم. یه روزی، سی سال بعد یاد این روزا میافتم و زار زار گریه میکنم.